Ingeleide bevalling
Meestal begint de bevalling vanzelf en hoeven er geen medische kunstgrepen aan te pas te komen.
Dit is de bevalling zoals je je die wenst. De weeën komen op tijd, je krijgt persweeën, het kind wordt geboren met het hoofdje naar beneden en dan volgt de placenta. In veel gevallen verloopt de bevalling gewoon volgens dit plan.
Inleiden van de bevalling
Soms moet de natuur een handje geholpen worden. Als het te lang duurt voordat de bevalling op gang komt of als er een andere medische noodzaak is om het kind geboren te laten worden, kan de bevalling worden ingeleid. Dat gebeurt altijd in het ziekenhuis onder leiding van een gynaecoloog.
Bij een ingeleide bevalling krijg je een middel toegediend dat de weeën op gang brengt. Dat kan een infuus met oxytocine zijn of een gel met prostaglandinen die op de baarmoedermond wordt aangebracht.
Wanneer moet een bevalling worden ingeleid?
Veelvoorkomende redenen voor een inleiding zijn:
- een zwangerschap die te lang duurt (serotiniteit), waarbij je langer dan 42 weken zwanger bent;
- hoge bloeddruk;
- een infectie bij de moeder;
- te lang uitblijven van weeën nadat de vliezen zijn gebroken;
- groeivertraging van het kind;
- een placenta die slechter werkt.
Ervaringen met een ingeleide bevalling
In veel bevallingsverhalen wordt verteld dat een ingeleide bevalling heel vervelend kan zijn. Nu is het vaak zo dat een bevalling ingeleid wordt als er problemen zijn. Door de spanning en stress die deze problemen met zich meebrengen, kunnen vrouwen de pijn als extra zwaar ervaren. Het is wel waar dat de weeën na een inleiding heftiger kunnen zijn. Bij erge pijn is pijnstilling mogelijk.
